Σύμφωνα με τις ελληνικές στατιστικές μελέτες, πού έχουν επιβεβαιωθεί και από τη EUROSTAT, το κάπνισμα είναι το μεγάλο πρόβλημα των Ελλήνων. Με ποσοστό καπνιστών 45% είμαστε οι "χειρότεροι" στην Ευρώπη, ενώ ή λύση του προβλήματος, αν υπάρχει, είναι πολύ μακριά. Και αυτό, γιατί και απείθαρχοι είμαστε, αλλά και η βοήθεια πού θέλουμε για να κόψουμε το κάπνισμα είναι λίγη και, δυστυχώς, "ακυρώνεται" πολλαπλά από τις πάρα πολλές διαφημίσεις. Αλλά ας μην απαριθμούμε πάλι τους κινδύνους από το κάπνισμα πού είναι πολλοί (καρκίνος, εγκεφαλικό, χρόνιες αποφρακτικές πνευμονοπάθειες, καρδιοπάθειες, κλπ.}, αλλά να προσπαθήσουμε να δώσουμε συμβουλές για τη διακοπή του. Είναι γνωστό ότι το κάπνισμα προκαλεί εθισμό ο όποιος οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στη νικοτίνη πού έχει τέτοια φαρμακολογική συμπεριφορά πού προσομοιάζει με εκείνη της ηρωίνης και της κοκαΐνης, επειδή διαπερνά και αυτή, κατά τον ίδιο τρόπο, το εμπόδιο αίματος-μυελού και φθάνει στους υποδοχείς σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, την αύξηση του ρυθμού της καρδιάς, της αρτηριακής πίεσης και της κυκλοφορίας του αίματος. Για την καταπολέμηση της συνήθειας αυτής και για τη διευκόλυνση της διακοπής του καπνίσματος έχουν κατά καιρούς προταθεί διάφοροι τρόποι, όπως π.χ. η απότομη ή βαθμιαία διακοπή, τα τσιγάρα μειωμένης περιεκτικότητας σε νικοτίνη, τα φίλτρα, ο βελονισμός, η χρήση φαρμάκων, ψυχολογικές διεργασίες και τέλος, η χρήση υποκατάστατων νικοτίνης σε διάφορες μορφές. Το τελευταίο αυτό βασίζεται στη λογική ότι ή νικοτίνη, προερχόμενη από άλλη πηγή και όχι το τσιγάρο, αντικαθιστά ικανοποιητικά το κάπνισμα, ελέγχει τα συμπτώματα στέρησης και βοηθά στη σταδιακή ή και οριστική διακοπή του καπνίσματος. Δηλαδή, σήμερα παρέχονται αντικαπνιστικά προϊόντα και μέθοδοι. Μια από τις μεθόδους, πού θα μπορούσε να συζητηθεί για τη διακοπή του καπνίσματος είναι ή χρήση, μεταξύ άλλων, κα του αυτοκόλλητου νικοτίνης, Το ερώτημα είναι κατά πόσον αυτά βοηθούν και τι γίνεται με τη λήψη της νικοτίνης που εμπεριέχεται σε αυτά. Όπως ήδη ελέχθη, τα αυτοκόλλητα-νικοτίνης είναι «υποκατάστατα νικοτίνης», και, άρα, με τη χρήση τους γίνεται εισαγωγή νικοτίνης στον οργανισμό, με σκοπό να τον «ξεγελάσει» ώστε να μην ζητά τη «δόση» του από το τσιγάρο. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται ή συσσώρευση πίσσας στους πνεύμονες, που είναι πολύ επιβλαβής. Αλλά και η νικοτίνη εισερχόμενη από το δέρμα, και όχι από τους πνεύμονες, έχει πολύ λίγες παρενέργειες. Γεννάται όμως εδώ το ερώτημα πώς μπορεί να συγκριθεί ή λήψη 5, 10, 15 mg νικοτίνης μέσω του αυτοκόλλητου, με το κάπνισμα ορισμένου αριθμού τσιγάρων την ημέρα. Η απάντηση δίδεται στην προηγούμενη παράγραφο. Ποτέ, πάντως, δεν μπορεί να γίνει μία αντικειμενική σύγκριση της καταστρεπτικής απ' ευθείας δράσης του καπνού του τσιγάρου και της ποσότητας της νικοτίνης πού εισέρχεται μέσω του δέρματος. Φυσικά, η χρήση αυτοκόλλητου-νικοτίνης πρέπει να γίνεται με τον ενδεδειγμένο τρόπο, πού κατ' αρχάς είναι η 16ωρη χορήγηση η οποία ανταποκρίνεται στην ανάγκη του καπνιστή στη διάρκεια της ημέρας, αρχίζοντας, τη θεραπεία με 15 mg ελαττώνοντας στα 10 mg και καταλήγοντας στα 5 mg . Οι συνήθεις ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν ερύθημα, ερεθισμό ή οίδημα του δέρματος, ενώ μπορεί να παρουσιαστούν και ήπια συμπτώματα ναυτίας, κεφαλαλγίας, αϋπνίας ή και φούσκωμα. Μετά τη χρήση τους πρέπει να πετάγονται σε ασφαλή μέρη, και η τοποθέτηση τους δεν πρέπει να γίνεται σε σημεία όπου υπάρχει λύση συνεχείας του δέρματος. Πρέπει να χορηγούνται με προσοχή σε καρδιοπαθείς, άτομα πού υποφέρουν από έλκη, έχουν αυξημένη πίεση ή κατά την εγκυμοσύνη και γαλουχία.